Italian photographer Gianluca Rubinacci transforms vast landscapes and night skies into emotional narratives. A master of the panoramic composition, Rubinacci shares his journey and insights with PetaPixel.
Gianluca Rubinacci’s passion for photography began with a sense of curiosity and a deep appreciation for art in all its forms. Raised in the busy rhythm of a large Italian city, he was surrounded by architecture and movement, yet always felt a pull toward the quiet of natural landscapes. His first real spark came unexpectedly when he encountered a set of photographs of Iceland that struck him with their beauty and scale.
“I was born and raised in a large Italian city, accustomed to the frenetic pace of life there, but I have always been fascinated by natural places,” he recalls.
“When I saw those photos of Iceland, I asked myself, how is it possible to capture such an incredible landscape? I want to do that too. From there began my journey into photography and the discovery of pristine places far from those I had always known.”
A Style Built on Emotion
Rubinacci’s werk is geworteld in landschapsfotografie, maar het gaat niet alleen om het documenteren van een plek; het gaat er ook om om zorgvuldig plannen te combineren met een diepe verwondering voor de natuurlijke wereld. Hij benadert elke scène als een verhalenverteller, op zoek naar het omzetten van de fysieke wereld in een emotionele ervaring. Zijn doel is niet simpelweg te laten zien wat hij ziet, maar te communiceren wat hij voelt.
“Mijn fotografische stijl komt voort uit een verlangen om landschappen niet alleen als beelden te vertellen, maar als emoties,” legt hij uit.
“Ik streef ernaar uit te drukken wat ik voel wanneer ik een plek zie, of deze nu wordt verlicht door het warme ochtendlicht of ondergedompeld is in de stilte van een heldere sterrennacht. Ik wil uitdrukken wat ik met mijn verbeelding kan zien, wat vaak verder gaat dan wat we simpelweg kunnen waarnemen.”
Deze filosofie geeft zijn werk een unieke kijk, waarin licht en detail zorgvuldig in balans zijn om zowel realiteit als verbeelding weer te geven. Voor Rubinacci is het meest lonende deel van het maken wanneer een doelbewuste visie werkelijkheid wordt in een levende afbeelding.
“Het meest lonende aspect van het nemen van een beeld voor mij is zeker het zien van een idee dat ik in mijn hoofd had eerst, dat vervolgens werkelijkheid wordt. Aangezien landschapsfotografie sterk afhankelijk is van weersomstandigheden, is het ontzettend moeilijk om het initiële idee om te zetten in een echte foto. Wanneer alle omstandigheden samenkomen en ik erin slaag het idee in mijn hoofd om te zetten in een tastbaar beeld, is dat ongelooflijk bevredigend,” zegt hij.
Van planning tot creatie
Zijn proces is methodisch, maar flexibel genoeg om het onverwachte te omarmen. Rubinacci verdeelt zijn workflow in drie delen: planning, uitvoering en afronding. Hij begint met het onderzoeken van landschappen via kaarten en referenties, kiest locaties die hem inspireren en plant mogelijke weers- en opnamemstandigheden met apps zoals Google Earth, Photopills of PlanitPro. Eenmaal in het veld heeft de natuur echter vaak het laatste woord.
“Planning helpt je voorbereid te zijn, maar het heeft zijn grenzen. Het weer is zo veranderlijk dat het onmogelijk is om de feitelijke omstandigheden maanden van tevoren te voorspellen. Wat ik heb geleerd, is dat als iets niet verloopt zoals gepland, ik probeer dingen vanuit een ander perspectief te bekijken. Vaak verandert die andere kijk, die aanpassingsvermogen, in een creatieve kans die de opname uniek maakt,” zegt Rubinacci.
Na het vastleggen van zijn beelden, gaat hij over tot bewerking, met software zoals Photoshop, PTgui en PixInsight. Zijn bewerkingsproces is geleidelijk en reflectief, en kan tot een week duren terwijl hij de beelden op verschillende momenten opnieuw bekijkt om ze met een frisse blik te zien.
“Ik geef de voorkeur aan deze aanpak omdat ik het beeld op verschillende momenten kan beoordelen. Op die manier kan ik eventuele defecten of correcties opmerken die nodig zijn. Het is een langzamer proces, maar het houdt me verbonden met de foto terwijl deze evolueert naar zijn uiteindelijke vorm,” legt hij uit.
Themes and Inspirations
Much of Rubinacci’s work revolves around the grandeur of the night sky. The Milky Way, in particular, is a recurring theme in his photography, often captured in sweeping panoramas that reveal the full arc of the galaxy. He is also drawn to the Northern Lights and to the rugged landscapes of Northern Europe, where much of his travel takes him.
“In general, all my photography is based on the landscape, as unspoiled as possible,” he says.
“Sometimes I include human subjects in my photos because I like to show how small we are compared to nature. The Milky Way is certainly the subject I return to most often, because it is only visible at certain times of the year, and it challenges me to plan carefully to capture it at its best.”
Gereedschap van het vak
Although Rubinacci emphasizes that gear does not define a photographer, he recognizes its importance in enabling creative goals. His kit includes two Sony cameras, one of which has been astromodified to expand its sensitivity to light. Wide-angle lenses are central to his work, particularly the Sony 14mm f/1.8 GM, Sony 12–24mm f/4 G, and Samyang 12mm f/2.8. He also frequently incorporates aerial perspectives with a DJI Mavic 3 Pro drone.
“I think gear does not define a photographer, but it certainly helps them realize their projects. For me, it is about having the right tools for the image I want to create, whether that is a wide-angle lens for the Milky Way or a drone to capture the landscape from above,” Rubinacci notes.
Uitdagingen en triomfen
Landschapsfotografie zit vol obstakels, van onvoorspelbaar weer tot lange wachten op het perfecte licht. Toch ziet Rubinacci deze uitdagingen als een integraal onderdeel van wat de kunst zo betekenisvol maakt. Hij herinnert zich een specifieke foto die diep betekenisvol voor hem blijft: een panoramisch beeld van de Melkweg vastgelegd in Teide National Park op Tenerife, zoals hieronder te zien is.
“Het heeft meer dan 250 foto’s gevraagd om dit te creëren. Het was de eerste panoramische opname van de Melkweg die ik ooit maakte met de mosaïek- plus stapeltechniek, en ik voegde H-alfa-gegevens toe om meer detail in de nevels vast te leggen. Eerlijk gezegd wist ik voordat ik vertrok niet of ik alle benodigde opnames zou kunnen krijgen, maar uiteindelijk keerde ik terug met het gewenste resultaat. Het was enorm uitdagend om te bewerken, maar het harde werk was het waard. Ook vandaag nog, elke keer dat ik deze foto zie, herinner ik me nog levendig het gevoel dat ik voelde toen ik het voor het eerst bereikte,” zegt hij.
Kijkend naar de toekomst
Op dit moment verkoopt Rubinacci afdrukken en organiseert hij op maat gemaakte één-op-één workshops en samenwerkingen, maar zijn ambities blijven groeien, met dromen om de landschappen van Zuid-Amerika te fotograferen en een verlangen om zijn artistieke stem verder te verfijnen. Zijn visie op fotografie draait minder om individuele beelden en meer om het ontwikkelen van een blijvende identiteit.
“Mijn grootste aspiratie is om mijn fotografische visie verder te verdiepen,” overdenkt hij.
“Ik zou willen dat mijn foto’s een steeds meer onderscheidende eigen identiteit krijgen, en dat mensen die ernaar kijken ze aan mij kunnen relateren. Ik geloof dat fotografie een kunstvorm is, net als schilderkunst, en net zoals we een schilder aan diens werk herkennen, wil ik dat mijn beelden op dezelfde manier mijn stem dragen.”
Voor Gianluca Rubinacci is fotografie niet alleen een ambacht maar een levenslange dialoog met de aarde en de hemel. Elk frame is een poging om ontzag in vorm te vertalen, een vluchtig moment van licht vast te houden en te bewaren als iets blijvends. Zijn beelden vragen ons niet alleen te zien, maar te voelen, te onthouden dat de wereld veel groter is dan wij, tijdloos, en altijd in staat tot verwondering.
Op deze manier wordt zijn werk minder een pure weergave van de plaatsen zelf en meer een oproep tot de emoties die ze teweegbrengen, waardoor kijkers worden herinnerd aan hoe verbeelding, doorzettingsvermogen en geduld kunst vol beweging kunnen creëren.
