Terwijl de meeste miljardairs zich beperken tot een privéjet, een jacht of – waarom niet – een tamme tijger, doet Bidzina Ivanishvili het nét een tikje anders. In Georgië schuiven we niet zomaar vier op een rij of sparen we postzegels: neen, tegenwoordig kun je door de Zwarte Zee een parade van magnolia’s, baobabs en eeuwenoude eiken zien drijven, op weg naar het privéparadijs van een ex-premier. Hou je vast, want deze bomenvaartocht loopt niet zoals je denkt…
Het bizarre project: bomenparade op de Zwarte Zee
- Elke week varen er schepen vol zeldzame bomen, planten en bloemen over de Zwarte Zee richting één man: Bidzina Ivanishvili.
- Deze Georgiër is niet alleen miljardair, maar was ook premier van Georgië in 2012-2013.
- Meer dan 200 bomen zijn de afgelopen jaren vanuit arme dorpen en dikke bossen geplukt om een plekje te krijgen in zijn eigen privépark aan de kust van Shekvetili.
- De aanblik? Een imposante, bijna surrealistische stoet, waar bewoners van Georgië al jaren verbaasd naar staan te kijken.
Bidzina’s liefde voor bomen grenst aan het obsessieve. Zoveel zelfs, dat niemand zijn plan ooit tegenhield. En zeg nu zelf: wie durft de man die de Georgische politiek aanvoerde, én 6 miljard rijk is, een strobreed in de weg te leggen?
Hoe vervoer je een mammoetboom? Niet zonder slag of stoot…
De logistiek achter deze groenemigratie is allesbehalve kinderspel. De helft van de bomen komt per binnenschip, de andere helft wordt per vrachtwagen vervoerd – en vergeet niet: het gaat hier om giganten, niet om een laurier uit het tuincentrum.
Onderweg worden smalle plattelandsweggetjes soms letterlijk vrijgemaakt: huizen en andere bomen moeten wijken om veilige doorgang te verzekeren richting het dendrologisch park in Shekvetili, Ivanishvili’s persoonlijke paradijsje aan zee.
Hij bekijkt en kiest de meeste bomen persoonlijk uit – als een ware druïde volgens sommige landgenoten, al nemen velen dat idee met een korreltje zout.
Wie is die man achter het bos?
- Bidzina Ivanishvili bouwde zijn fortuin op (geschat op circa 6 miljard) tijdens de post-Sovjetperiode in Rusland, met een imperium in banken en metaal.
- Zijn professionele parcours is mistig, zelfs na zijn politieke carrière blijft zijn invloed groot, menen sommige experts.
- Zijn liefde voor bomen is uitvoerig gedocumenteerd. Georgische documentairemaker Salomé Jashi noemt de drijvende bomen een krachtig symbool van macht en verlangen: ‘Voor mij was een drijvende boom een symbool van macht, van verlangen, iets willen tegen elke prijs.’
Het park, hoewel een toonbeeld van Ivanishvili’s soms schimmige maar immense aanwezigheid in Georgië, is gratis toegankelijk. Sinds de opening struinden al meer dan 1,5 miljoen bezoekers over het terrein.
Bidzina weet zich dan ook geliefd bij sommigen – vooral dankzij zijn filantropisch werk, zoals het ondersteunen van Georgische kunstenaars en dichters.
De schaduwzijde: pracht, praal en protest
Het klinkt bijna sprookjesachtig, zo’n sprookjesbos aan zee. Toch zijn niet alle Georgiërs onder de indruk. Natuurorganisaties fronsen hun wenkbrauwen over het rooien en verplaatsen van bomen uit arme dorpen en beschermde bossen richting dat privé-mekka. Want ja, een boom verplaatsen vraagt meer dan een sterke kraan en een beetje goede wil. Het doet wat met het landschap, de ecologie – en eerlijk is eerlijk: met het dorp zelf, dat zijn groene reuzen ziet verdwijnen.
Wie de man bewondert, wijst op vrije toegang tot het park en zijn gulle donaties aan creatievelingen. Tegenstanders plaatsen vraagtekens bij de impact en de haalbaarheid van zulke grootschalige bomenverhuizingen. Eén ding staat vast: een tuinman met een grasmaaier en een schoffel kom je hier niet tegen.
Slotwoord: Laten we hopen dat Ivanishvili’s paradijs niet eindigt als een museum vol ontwortelde geschiedenis. Want hoeveel liefde je ook hebt voor bomen, echte bewondering verdient de natuur alleen in haar oorspronkelijke pracht. En voor wie inspiratie zoekt: wees gerust, je hoeft geen ex-premier of miljardair te zijn om van een eik te genieten – een tuinstoel en een kopje koffie volstaan meestal.
